قیمومت در لغت به معنی سرپرستی، تکیه‌گاه بودن و حمایت کردن است. جامعه شامل افرادی نیز هست که در برخورد با مسائل اقتصادی و اجتماعی، نیازمند حمایت ویژه‌ای هستند و خودشان به تنهایی توان حل مسائلشان را ندارند و از این رو قانونگذار ایشان را زیر چتر حمایت خود گرفته است. به عنوان مثال، کودکان یا افرادی که دچار جنون یا سفه هستند، توان تشخیص صحیح منافع اقتصادی خود را ندارند. قانون برای حمایت ویژه از این افراد که آن‌ها را «محجور» می‌نامد، ایشان را از دخل و تصرف در امور مالی خود منع کرده و نهادهایی را در قانون پیش‌بینی کرده تا از ایشان حمایت کنند. یکی از این نهادها، قیمومت است که در قانون مدنی و قانون امور حسبی به آن توجه شده است.
